ရုိေဘာ့ေကာက္ေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာ့ေရွ႕ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္
Posted by Admin in သိပၸံ ႏွင္႔ နည္းပညာ
စက္ရုပ္လုိ႔သိထားႀကတဲ႔ (Robot)ဆုိတဲ႔စကားလုံးကုိ ၁၉၂၀ျပည္႔ႏွစ္က ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားစာေရးဆရာ Karel Capekက သူ႔ရဲ႔ျပဇာတ္ "Rossum's UniversalRobots"မွာ စတင္အသုံးျပဳခဲ႔တယ္လုိ႔ဆုိႀကပါတယ္။ Robotဟာ robota ဆုိတဲ႔စကားလုံးက ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ျပီး ခ်က္ဘာသာစကားအရ အလုပ္ကုိတကုပ္ကုပ္လုပ္ေနရတဲ႔ အလုပ္သမား၊ စလုိဗက္ခ္ဘာသာ စကားအရ အလုပ္လုိ႔ဆုိလုိေႀကာင္း သိရပါတယ္။
မွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရွးဦးစက္ရုပ္ကုိ ၁၇၇၀ခုႏွစ္မွာ ဆြစ္လူမ်ိဳး နာရီလုပ္သူ ႏုိင္ရာရီ ဂ်က္ကြက္ရက္က တည္ေဆာက္ခဲ႔တယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ စာေရးတဲ႔စက္ရုပ္ျဖစ္ျပီး စာလုံးေလး ဆယ္ေက်ာ္ေရး သားႏုိင္ပါတယ္တဲ႔။ ဒါေပ မယ္႔ ေရွးဦးစက္ရုပ္ေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္သေဘာအက်ဆုံးစက္ရုပ္ကေတာ႔ ဂ်ပန္ပညာရွင္ တစ္ဦးတီထြင္ ခဲ႔တဲ႔ လူတူစက္ရုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဂ်န္အက္ဒီဆင္လုိ႔ ေခတ္လူမ်ားကေခၚေ၀ၚႀကတဲ႔ ဂ်ပန္လက္မႈပညာရွင္ ဟီဆာရွီဂ်ီ တာနာကာ တီထြင္ခဲ႔တဲ႔ လူတူစက္ရုပ္ပါ။ အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြကုိ စားပြဲ၀ုိင္းေတြဆီ လုိက္ ပုိ႔ေပးႏုိင္သ လုိ ျမွား က်ည္ေတာက္ ထဲက ျမွားကုိလည္း ထုတ္ယူပစ္ခတ္ႏုိင္တယ္၊ ဂ်ပန္အကၡရာေတြကုိလည္း ေရးသားႏုိင္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း စက္မႈလုပ္ငန္းသုံးျပည္တြင္းျဖစ္လူတူစက္ရုပ္ကုိ လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္တီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒီျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္ကေတာ႔ ဦးႀကည္ဆုိသူျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္ဦးႀကည္
ဆရာဦးႀကည္ကုိ ၁၉၃၄ခုႏွစ္၊ဇြန္လ၊၁ရက္ေန႔၊ထား၀ယ္ျမိဳ႔မွာ ဖြားျမင္ခဲ႔ျပီး ငယ္စဥ္က ထား၀ယ္ျမိဳ႔ အထက္ တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ႀကားခဲ႔ပါတယ္။ ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ဆရာဟာ အင္းစိန္ စက္မႈလက္မႈ သိပၸံမွာ ျမိဳ႔ျပ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္ကုိ ဆည္းပူးခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ဆရာဟာ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဘာသာရက္ကုိ ပုိစိတ္၀င္ စားခဲ႔တယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ၁၉၅၄ခုႏွစ္မွာ ဆရာဟာ အင္းစိန္စက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ A.G.T.I(civil)ဒီပလုိမာဘြဲ႔ရရွိျပီး အဲဒီေက်ာင္းမွာပဲ နည္းျပအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္း ဆရာဟာ ကေလာစက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ လက္ေထာက္ကထိကအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးေနာက္ အေမရိကန္ ကုိ ႏွစ္ရွည္သင္တန္းတက္ေရာက္ဖုိ႔ ေစလႊတ္ခံခဲ႔ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ပညာသင္ယူရင္းနဲ႔ ဆရာဟာ စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔အႀကံရခဲ႔တာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဆရာဟာ ႏုိင္ငံျခား ကျပန္လာျပီးတဲ႔ေနာက္ အင္းစိန္စက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔ စလုပ္ပါတယ္။ ဆရာဟာ တပည္႔ေတြကုိ စာသင္ႀကားေပးရင္းနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာစာအုပ္စာတမ္းမ်ားကုိ ရွာေဖြေလ႔လာ ဖတ္ရႈရင္း တပည္႔ေတြ အကူအညီနဲ႔ အသုံးျပဳမယ္႔ စက္ကိရိယာေတြ ရွာေဖြစုေဆာင္းပါတယ္။ အဆင္သင္႔ျဖစ္ သြားတဲ႔အခ်ိန္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ဆရာဟာ ၀ါသနာပါတဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကုိ စုစည္းျပီး စက္ရုပ္ကုိ စတင္တီထြင္ တပ္ဆင္ႀကပါတယ္။ စက္ရုပ္အတြက္ကုန္က်စရိတ္အားလုံးကုိ ထုိစဥ္က စက္မႈ၊စုိက္ပ်ိဳးႏွင္႔ အသက္ေမြးပညာဦးစီးဌာနက စုိက္ထုတ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ေျခာက္လအႀကာမွာ ဆရာတုိ႔အဖြဲ႔ဟာ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာတီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။
အဲဒီစက္ရုပ္ကုိ ေမာ္ေတာ္ကားေဆးမႈတ္လုပ္ငန္းမွာ အသုံးျပဳဖုိ႔ ရည္ရြယ္တီထြင္ခဲ႔တာပါ။
အဲဒီစက္ ရုပ္ဟာ ေကာင္းမြန္စြာထုိင္ႏုိင္၊ထႏုိင္၊လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ျပီး ေဆးမႈတ္တဲ႔ေနရာမွာလည္း တိက်ေသခ်ာ တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ၁၉၈၆ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျပပြဲမွာ ျပသခဲ႔တဲ႔အခါ လူႀကိဳက္အမ်ားဆုံးတီထြင္မႈျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာဟာ အဲဒီစက္ရုပ္မထြင္ခင္ကတည္းက အလုိအေလ်ာက္ ဖြင္႔ပိတ္ တံခါး၊ ႏုိင္ငံျခားမွာ ယခုတုိင္ သုံးေနႀကဆဲ ေကာ္ဖီေရာင္း စက္ကဲ႔သုိ႔ေသာ လက္ဖက္ရည္ေရာင္းစက္၊ Remote controlေမာ္ေတာ္ကားတုိ႔ကုိလည္း တီထြင္ခဲ႔ျပီးျဖစ္ပါ တယ္။ Remote controlဆုိတာ ျမန္မာမေျပာနဲ႔ ကမၻာမွာေတာင္ သိပ္မတြင္က်ယ္ေသးတဲ႔အခ်ိန္မွာ တီထြင္ခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ အာလူးအေကာင္းနဲ႔အပုပ္ေရြးတဲ႔စက္၊ ဘီစကြတ္ အမ်ိဳးအစား အဆုိး အေကာင္းေရြးတဲ႔ စက္ေတြလည္း တီထြင္ခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာဆရာဟာ စက္ရုပ္ကုိ လူတုိ႔ရဲ႔ အမိန္႔ေပး စကား နာခံႏုိင္ေစရန္ နဲ႔ စကားျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေျပာဆုိႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ေပမယ္႔ စရိတ္စကႀကီးမားျခင္း၊ အားေပး ကူညီမႈနည္း ပါးျခင္းတုိ႔ေႀကာင္႔ လက္ေလွ်ာ႔ ခဲ႔ရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဆရာရဲ႔ျပိဳင္ပြဲ၀င္စက္ရုပ္ပင္လွ်င္ ျပိဳင္ပြဲမွာျပသဖုိ႔ပဲ ခြင္႔ျပဳခဲ႔တာ လုိ႔ဆုိပါ တယ္။
ဆရာဟာ ဆက္လက္ျပီး ႏုိင္င႔ံ တာ၀န္မ်ားကုိ ရာထူးအဆင္႔ဆင္႔ ထမ္းေဆာင္ ခဲ႔ျပီး ေအာင္ဆန္း စက္မႈလက္မႈ သိပၸံႏွင္႔ အေထြေထြျပဳျပင္ေရးေက်ာင္းအုပ္ႀကီး အျဖစ္မွ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ အနားယူခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာရဲ႔ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္ မွာ ႏုိင္ငံျခား တုိင္းျပည္မ်ားမွ ကုမၸဏီေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ဖိတ္ေခၚခဲ႔ႀကေပမယ္႔ ဆရာဟာ လုံး၀ထြက္ မသြားဘဲ ႏုိင္ငံအတြက္ ျပည္တြင္းမွာပဲ တပည္႔ေတြကုိ ပညာသင္ႀကားေမြးထုတ္ေပးခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ တုန္းက စက္ရုပ္ တီထြင္ဖုိ႔ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ကုိခက္ခဲတဲ႔အလုပ္မွန္း လူတုိင္းသိႏုိင္ေပမယ္႔ ဆရာဦးႀကည္ ကေတာ႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျပသြားခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ IC(integrated circuit)ေတြကုိေတာင္ ေပါေပါမ်ားမ်ား သိပ္သုံးႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။
Pololu 3pi Robot အေၾကာင္း ဗြီဒီယို ၾကည့္ရႈလိုပါက
http://www.youtube.com/watch?v=s4h_PqIFJEQ&list=UUyy5vidqThtn7XqV-1phoyA&index=4&feature=plcp
မွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရွးဦးစက္ရုပ္ကုိ ၁၇၇၀ခုႏွစ္မွာ ဆြစ္လူမ်ိဳး နာရီလုပ္သူ ႏုိင္ရာရီ ဂ်က္ကြက္ရက္က တည္ေဆာက္ခဲ႔တယ္ လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ စာေရးတဲ႔စက္ရုပ္ျဖစ္ျပီး စာလုံးေလး ဆယ္ေက်ာ္ေရး သားႏုိင္ပါတယ္တဲ႔။ ဒါေပ မယ္႔ ေရွးဦးစက္ရုပ္ေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္သေဘာအက်ဆုံးစက္ရုပ္ကေတာ႔ ဂ်ပန္ပညာရွင္ တစ္ဦးတီထြင္ ခဲ႔တဲ႔ လူတူစက္ရုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဂ်န္အက္ဒီဆင္လုိ႔ ေခတ္လူမ်ားကေခၚေ၀ၚႀကတဲ႔ ဂ်ပန္လက္မႈပညာရွင္ ဟီဆာရွီဂ်ီ တာနာကာ တီထြင္ခဲ႔တဲ႔ လူတူစက္ရုပ္ပါ။ အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြကုိ စားပြဲ၀ုိင္းေတြဆီ လုိက္ ပုိ႔ေပးႏုိင္သ လုိ ျမွား က်ည္ေတာက္ ထဲက ျမွားကုိလည္း ထုတ္ယူပစ္ခတ္ႏုိင္တယ္၊ ဂ်ပန္အကၡရာေတြကုိလည္း ေရးသားႏုိင္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း စက္မႈလုပ္ငန္းသုံးျပည္တြင္းျဖစ္လူတူစက္ရုပ္ကုိ လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္တီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒီျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္ကေတာ႔ ဦးႀကည္ဆုိသူျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္ဦးႀကည္ေနာက္ပုိင္း ဆရာဟာ ကေလာစက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ လက္ေထာက္ကထိကအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးေနာက္ အေမရိကန္ ကုိ ႏွစ္ရွည္သင္တန္းတက္ေရာက္ဖုိ႔ ေစလႊတ္ခံခဲ႔ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ပညာသင္ယူရင္းနဲ႔ ဆရာဟာ စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔အႀကံရခဲ႔တာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဆရာဟာ ႏုိင္ငံျခား ကျပန္လာျပီးတဲ႔ေနာက္ အင္းစိန္စက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔ စလုပ္ပါတယ္။ ဆရာဟာ တပည္႔ေတြကုိ စာသင္ႀကားေပးရင္းနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာစာအုပ္စာတမ္းမ်ားကုိ ရွာေဖြေလ႔လာ ဖတ္ရႈရင္း တပည္႔ေတြ အကူအညီနဲ႔ အသုံးျပဳမယ္႔ စက္ကိရိယာေတြ ရွာေဖြစုေဆာင္းပါတယ္။ အဆင္သင္႔ျဖစ္ သြားတဲ႔အခ်ိန္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ဆရာဟာ ၀ါသနာပါတဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကုိ စုစည္းျပီး စက္ရုပ္ကုိ စတင္တီထြင္ တပ္ဆင္ႀကပါတယ္။ စက္ရုပ္အတြက္ကုန္က်စရိတ္အားလုံးကုိ ထုိစဥ္က စက္မႈ၊စုိက္ပ်ိဳးႏွင္႔ အသက္ေမြးပညာဦးစီးဌာနက စုိက္ထုတ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ေျခာက္လအႀကာမွာ ဆရာတုိ႔အဖြဲ႔ဟာ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာတီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။
အဲဒီစက္ရုပ္ကုိ ေမာ္ေတာ္ကားေဆးမႈတ္လုပ္ငန္းမွာ အသုံးျပဳဖုိ႔ ရည္ရြယ္တီထြင္ခဲ႔တာပါ။အဲဒီစက္ ရုပ္ဟာ ေကာင္းမြန္စြာထုိင္ႏုိင္၊ထႏုိင္၊လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ျပီး ေဆးမႈတ္တဲ႔ေနရာမွာလည္း တိက်ေသခ်ာ တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ၁၉၈၆ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျပပြဲမွာ ျပသခဲ႔တဲ႔အခါ လူႀကိဳက္အမ်ားဆုံးတီထြင္မႈျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာဟာ အဲဒီစက္ရုပ္မထြင္ခင္ကတည္းက အလုိအေလ်ာက္ ဖြင္႔ပိတ္ တံခါး၊ ႏုိင္ငံျခားမွာ ယခုတုိင္ သုံးေနႀကဆဲ ေကာ္ဖီေရာင္း စက္ကဲ႔သုိ႔ေသာ လက္ဖက္ရည္ေရာင္းစက္၊ Remote controlေမာ္ေတာ္ကားတုိ႔ကုိလည္း တီထြင္ခဲ႔ျပီးျဖစ္ပါ တယ္။ Remote controlဆုိတာ ျမန္မာမေျပာနဲ႔ ကမၻာမွာေတာင္ သိပ္မတြင္က်ယ္ေသးတဲ႔အခ်ိန္မွာ တီထြင္ခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ အာလူးအေကာင္းနဲ႔အပုပ္ေရြးတဲ႔စက္၊ ဘီစကြတ္ အမ်ိဳးအစား အဆုိး အေကာင္းေရြးတဲ႔ စက္ေတြလည္း တီထြင္ခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာဆရာဟာ စက္ရုပ္ကုိ လူတုိ႔ရဲ႔ အမိန္႔ေပး စကား နာခံႏုိင္ေစရန္ နဲ႔ စကားျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေျပာဆုိႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ေပမယ္႔ စရိတ္စကႀကီးမားျခင္း၊ အားေပး ကူညီမႈနည္း ပါးျခင္းတုိ႔ေႀကာင္႔ လက္ေလွ်ာ႔ ခဲ႔ရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဆရာရဲ႔ျပိဳင္ပြဲ၀င္စက္ရုပ္ပင္လွ်င္ ျပိဳင္ပြဲမွာျပသဖုိ႔ပဲ ခြင္႔ျပဳခဲ႔တာ လုိ႔ဆုိပါ တယ္။
ဆရာဟာ ဆက္လက္ျပီး ႏုိင္င႔ံ တာ၀န္မ်ားကုိ ရာထူးအဆင္႔ဆင္႔ ထမ္းေဆာင္ ခဲ႔ျပီး ေအာင္ဆန္း စက္မႈလက္မႈ သိပၸံႏွင္႔ အေထြေထြျပဳျပင္ေရးေက်ာင္းအုပ္ႀကီး အျဖစ္မွ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ အနားယူခဲ႔ပါတယ္။ ဆရာရဲ႔ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္ မွာ ႏုိင္ငံျခား တုိင္းျပည္မ်ားမွ ကုမၸဏီေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ဖိတ္ေခၚခဲ႔ႀကေပမယ္႔ ဆရာဟာ လုံး၀ထြက္ မသြားဘဲ ႏုိင္ငံအတြက္ ျပည္တြင္းမွာပဲ တပည္႔ေတြကုိ ပညာသင္ႀကားေမြးထုတ္ေပးခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ တုန္းက စက္ရုပ္ တီထြင္ဖုိ႔ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ကုိခက္ခဲတဲ႔အလုပ္မွန္း လူတုိင္းသိႏုိင္ေပမယ္႔ ဆရာဦးႀကည္ ကေတာ႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျပသြားခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ IC(integrated circuit)ေတြကုိေတာင္ ေပါေပါမ်ားမ်ား သိပ္သုံးႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။
Pololu 3pi Robot အေၾကာင္း ဗြီဒီယို ၾကည့္ရႈလိုပါက
http://www.youtube.com/watch?v=s4h_PqIFJEQ&list=UUyy5vidqThtn7XqV-1phoyA&index=4&feature=plcp
.jpg)
