အေတြးမွတ္စုမ်ား (၂၂)

Posted by ADMIN in အေတြးမွတ္စုမ်ား

ဘဝ ဆိုတာ ေလနဲ႔ လိႈင္းတို႔ သယ္ေဆာင္ရာကို ေမ်ာခ်င္ရာ ေမ်ာေနတဲ႔ ေရျပင္ေပၚက ရြက္ေလွမဟုတ္၊ တိက်တဲ႔ ရည္မွန္းဦးတည္ခ်က္ တစ္ခုတည္းကို အရွိန္ဟုန္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းေနတဲ႔ သံလမ္းေပၚက ရထားတစ္စီး။
ကၽြနု္ပ္တို႔ အတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ ႏွစ္ခုရွိတယ္။ တစ္ခုက ေျခခ်စရာ သံလမ္းတစ္ခု၊ ေနာက္တစ္ခုက ခရီးအတြက္ လိုအပ္တဲ႔ ေလာင္စာ။
တစ္ခါတစ္ရံမွာ သာယာစိုေျပတဲ႔ ေတာအုပ္ေတြကို ျဖတ္သန္းရသလို တစ္ခါတစ္ရံမွာ ခါးသီး ေျခာက္ေသြ႔တဲ႔ ကႏၵာရေတြကိုလည္း ျဖစ္သန္းရမယ္။ ဒါေပမယ္႔ စိုေျပေနခ်ိန္မို႔ ခဏနားေနလို႔ မရသလို၊ ခါးသီးေနခ်ိန္ေတြကို ျမန္ျမန္ေက်ာ္လြန္လို႔မရဘူး။ ႀကံဳေတြ႔ရသမွ် ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းတို႔ကို သင္ခန္းစာယူရင္း နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ရည္မွန္းခ်က္ မေရာက္မခ်င္း မွန္မွန္ ခုတ္ေမာင္းရမွာပဲ။
အခက္အခဲနဲ႔ ရံႈးနိမ္႔မႈဆိုတာ ခရီးေရာက္ခ်င္တဲ႔ ရထားအတြက္ေတာ႔ ဇလီဖာတံုးေတြ။
သင္ ဆက္ၿပီးေတာ႔ ေရွ႕မတိုးေတာ႔လွ်င္ ျဖစ္ေပၚလာမယ္႔ ဆံုးရႈံးမႈကို ေရွာင္ရွားနိုင္ပါ၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေအာင္ျမင္မႈ ကိုလည္း ေရွာင္ရွားၿပီးသား ျဖစ္ေနလိမ္႔မည္။
မနက္ျဖန္သြားရမယ္႔ ခရီးအတြက္ ေတြးၿပီး မပူပါနဲ႔။ ယေန႔ ခရီးကိုပဲ ေရာက္ေအာင္သြားလိုက္ပါ။ ကံၾကမၼာက ကိုယ္႔ဘက္က ရပ္တည္ လာပါလိမ္႔မယ္။
သင္႔ပန္းတိုင္သို႔ ခ်ီတက္ေရး ကိစၥကို ပ်က္ဆီးေစနိုင္ေသာ အရာကား သင္႔ကိုသင္ မယံုၾကည္ျခင္း ျဖစ္၏။
ေကာင္းသည္ၿဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ၿဖစ္ေစ လိုအပ္တဲ႔အခ်ိန္တစ္ခုကို ေစာင္႔ၾကည္႔ပါ။
မၾကာမီ အေကာင္းဆံုးေတြ သင္႔ထံ ေရာက္လာေတာ႔မယ္ ဆိုတာသိပါ။
လမ္းတစ္ဝက္ႏွင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မရပ္ပါႏွင္႔။
ျဖတ္သန္းခဲ႔ၿပီးတဲ႔ ခရီးေတြကလည္း သိပ္အေရးႀကီးတယ္၊ မေန႔က လုပ္ခဲ႔တာေတြအားလံုးက ဒီေန႔မွာ သမိုင္းပဲ။ သမိုင္းမွာ အမဲစက္ တစ္စက္ထင္သြားရင္ တစ္ဘဝလံုး စိုးမိုးသြားေရာ။
ေႏွးခ်င္ေႏွးပါေစ၊ ေျဖးေျဖးပဲ ဆက္သြားပါ။ ခရီးေရာက္ဖို႔ဆိုတာ ေႏွးတာ၊ျမန္တာ ထက္၊ ရပ္မေနဖို႔ပဲလိုတယ္။
တစ္ေယာက္ဆင္း၊ တစ္ေယာက္တက္ လူေပါင္းစံုနဲ႔ ပက္သက္ရလိမ္႔မယ္။ ခဏပဲ ရပ္ေပးပါ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ တစ္ေနရာတည္းမွာ ထာဝရ မရပ္မိပါေစနဲ႔။
ေငြကို အေရးထားသူကို ေငြနဲ႔ဆက္ဆံ။ ေမတၱာကို တန္ဖိုးထားတဲ႔သူကို ေစတနာနဲ႔ဆက္ဆံ။
လမ္းမွန္အတုိင္း ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔တန္းတန္း တည္႔တည္႔သြား။ မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖင္႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္သြားေနခ်ိန္မွာ ေရွ႕က လာပိတ္ရပ္ရင္ေတာ႔ နင္းပစ္လိုက္။ ေသသြားရင္ေတာင္ ရထားမွာ အျပစ္မရွိဘူး။
ခရီးဆံုးပန္းတိုင္ကို ေရာက္ခ်င္တဲ႔စိတ္သာ တကယ္ရွိပါေစ။ မုခ်ေရာက္ပါလိမ္႔မည္။
အတက္၊ အဆင္းေတြကို ဂရုစိုက္ပါ။ အတက္မွာ ေႏွးၿပီး အဆင္းမွာ ျမန္တာက ေလာကဓမၼတာပဲ၊ အတက္ျမန္ေအာင္ထက္ အဆင္းမွာ အက်နာၿပီး တစ္စစီ ျပဳတ္မထြက္ဖို႔ ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ရထားတို႔ ကံၾကမၼာသည္ ေခါင္းတြဲႏွင္႔ လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ မူတည္သလို၊ လူတစ္ေယာက္၏ ကံၾကမၼာသည္လည္း ေခါင္းသံုးမႈႏွင္႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ မူတည္သည္။
လွပမႈရယ္၊ ဥာဏ္ပညာရယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ႔မွ အတူတြဲေနရိုး မရွိဘူး၊ လွပမႈေတြကို သတိထားပါ၊ ဥာဏ္ကို လႊာသံုးပါ။
တစ္ႀကိမ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုတည္းကိုသာ ဦးတည္ပါ။
မိမိ၏ လုပ္ရက္တစ္ခုက ရည္မွန္းထားတဲ႔ ခရီးဆံုးကို ဦးတည္ခ်က္ ေျပာင္းေစနိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္လွ်င္ ေလွ်ာ႔လုပ္ပါ။ အေထာက္အကူျပဳသည္ဟု ယံုၾကည္လွ်င္ တိုးလုပ္ပါ။
အသံေပးရမယ္႔ေနရာ ေရာက္မွ အသံထြက္ပါ။ ဘာသံမွ မထြက္ရမယ္႔အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဆိုတာကို သတိရပါ။
သင္႔ဘ၀ခရီးကို တၿခားတစ္ေယာက္ႏွင္႔ မႏိႈင္းယွဥ္ပါႏွင္႔။ အခ်ိန္တိုင္းက သင္႔ခရီး တိုးတက္မႈအတြက္သာ ျဖစ္ပါေစ။
ဘာကိုဦးတည္ၿပီး ဘယ္ကိုခရီးဆက္ေနမွန္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မသိတဲ႔လူတစ္ေယာက္အတြက္ ရာသီဥတု ဘယ္ေလာက္ သာယာသာယာ၊ လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း အက်ိဳးမျပဳနိုင္ဘူး။
ဘဝဆိုတာ တကယ္ပဲ ရထားတစီး၊ ဘူတာတစ္ခုက ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္ ဘဝ ရထားလည္း သံလမ္းေပၚမွာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းရင္း ဒီေန႔မွာပဲ ဘူတာနံပါတ္ ၂၅ ကို ျဖတ္သန္းလိုက္ပါၿပီ။
Today I'm 25! :)

3 comments »

What is Buddhism? (ဗုဒၶဘာသာ ဆိုတာ ဘာလဲ ??)

Posted by ADMIN in ဘာသာေရး

0 comments »

သိပၸံ ႏွင္႔ နည္းပညာ ဆိုင္ရာ Idea အခ်ိဳ႕

Posted by ADMIN in My Research And Development, သိပၸံ ႏွင္႔ နည္းပညာ

Idea №.1.

ယေန႔ ကမာၻႀကီးရဲ႕ သိပၸံပညာသည္ စကၠန္႔နဲ႔အမွ် တိုးတက္လွ်က္ရွိရာ တိုးတက္လာသည္ႏွင္႔ အမွ် အသံုးအဆာင္ ပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ယာဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အတြက္ စြမ္းအင္မ်ားစြာ လိုအပ္လာသည္။ ကမာၻႀကီးတြင္ ရွိရွိသမွ် သယံဇာတ ေပါင္းစံုကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲၿပီး လိုအပ္ေသာ စြမ္းအင္ရေအာင္ သိပၸံပညာရွင္တို႔ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ႀကိဳးစားခဲ႔ၾကသည္မွာ ယေန႔ထိျဖစ္သည္။ စြမ္းအင္ ေပါင္းမ်ားစြာထဲတြင္မွ အလိုအပ္ဆံုးႏွင္႔ အေရးအႀကီးဆံုး စြမ္းအင္မွာ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ (Electrical Energy) ျဖစ္ၿပီး လႈပ္ရွားသြားလာေနေသာ ယာဥ္မ်ားမွလြဲ၍ က်န္သည္႔ ေနရာအားလံုးတြင္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းကိုသာ အဓိက သံုးစြဲၾကရသည္။ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားသံုးေသာ ယာဥ္မ်ားကိုလည္း တျဖည္းျဖည္း အစားထိုး တီထြင္လွ်က္ ရွိေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ကားမ်ား၊ သေဘၤာမ်ားႏွင္႔ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ားအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ေထာက္ပံ႔သြယ္တန္းဖို႔ မျဖစ္နုိင္ေသးသျဖင္႔ ေလာင္စာကိုသာ အားကိုးေနရျခင္းျဖစ္သည္။ က်န္သည္႔ နယ္ပယ္အသီးသီးအတြက္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ တစ္ခုရွိရံုႏွင္႔ ျပည္႔စံုလံုေလာက္သည္။

လွ်ပ္စစ္ဓတ္အား (Electricity) သည္ လူတို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးပါလာသည္ႏွင္႔ အမွ် လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားကို နည္းမ်ိဳးစံုႏွင္႔ ထုတ္ယူဖို႔ သိပၸံပညာရွင္တို႔ ႀကိဳးစားလာၾကသည္။ ေရအား (Hydropower)၊ ေလအား (Wind Power)၊ ေလာင္စာ (Fuel)၊ အပူႏွင္႔ ေနေရာင္ျခည္ စြမ္းအင္ (Solar Energy)၊ ဓာတ္ေငြ႔ (Gas)၊ စြန္႔ပစ္ပစၥည္း ႏွင္႔ မစင္ (Core-Generating)၊ ႏူကလီးယား (Nuclear Power) စသည္႔ စြမ္းအင္မ်ားမွ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ကို နည္းပညာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင္႔ စမ္းသပ္ ထုတ္လုပ္ ေအာင္ျမင္ခဲ႔ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လံုေလာက္မႈ မရွိေသးသျဖင္႔ယေန႔ခ်ိန္ထိ နည္းပညာအသစ္အသစ္မ်ားကို ထပ္မံရွာေဖြေနရသလို လက္ရွိ အသံုးျပဳေနေသာ အရင္း အျမစ္ (Sources of Energy) မ်ား ကုန္ဆံုးသြားမည္ကိုလည္း စိုးရိမ္ေနၾကရသည္။

ထိုအထဲမွာမွ မကုန္ဆံုးနိုင္တဲ႔ အရင္းျမစ္ရွိၿပီး သိပၸံပညာရွင္တို႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္ဖို႔ စမ္းသပ္လို႔ မေအာင္ျမင္ေသးေသာ စြမ္းအင္တစ္ခုရွိသည္။ ၎မွာ ကမာၻ႔ဆြဲအား (Gravitational Force) ပင္ျဖစ္သည္။ Gravitational Constant = 6.674×10−11 N m2 kg−2 ၿပီး ကမာၻေပၚရွိ အရာဝတၱဳအားလံုးေပၚတြင္ Gravitational Constant သက္ေရာက္လွ်က္ ရွိသည္ကို စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး သိရွိၿပီး ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ အာကာသတြင္းရွိ ၿဂိဳဟ္တုမ်ား (Satellites) မွ လြဲၿပီး က်န္သည္႔ အရာအားလံုးမွာ ကမာၻ႔ဆြဲအားထဲ၌သာ ရွိၾကတယ္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ကမာၻ႔ဆြဲအားမွ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ေပးနုိင္သည္႔ ကိရိယာ၊ (သို႔မဟုတ္) နည္းပညာတစ္ခု ထုတ္နိုင္ပါက ကမာၻႀကီးအတြက္ မ်ားစြာ အေထာက္အကူျဖစ္မွာ ေသခ်ာေပသည္။ မည္သည္႔အခါမွ မကုန္ဆံုးနိုင္သလို လႈပ္ရွားသြားလာေနေသာ ယာဥ္ေတြအားလံုးလဲ လႈပ္ရွားေနရင္းျဖင္႔ စြမ္းအင္ကို သံုးၿပီး ဆက္လက္ေရြ႕လွ်ားနုိင္ၾကလိမ္႔မည္ျဖစ္သည္။ အျခားေသာ လွ်ပ္စစ္ထုတ္သည္႔ နည္းပညာအားလံုး၏ အားနည္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ေျဖရွင္းနုိင္သလို သဘာဝ ပက္ဝန္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈ၊ ေလာင္စာစက္ရံုမ်ား ႏွင္႔ အျခားလွ်ပ္စစ္စက္ရံုမ်ား (Generating Station, Power Plant, or Powerhouse) မ်ား ၏ ေပါက္ကြဲမႈမ်ားကို လည္း ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္လိမ္႔မည္။

Idea №.2.

မႏွစ္ကမွ စမ္းသပ္ ေအာင္ျမင္ခဲ႔သည္႔ စနစ္တစ္ခုကို ေျပာျပပါမည္။ ၄င္းမွာ ႀကိဳးမဲ႔ လွ်ပ္စစ္ ပို႔သည္႔စနစ္ (Wireless Electricity) ျဖစ္သည္။ အခန္းထဲတြင္ ယင္း စနစ္ကို သံုးၿပီး လွ်ပ္စစ္ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြကို အသံုးျပဳနိုင္ေၾကာင္း သက္ေသျပနိုင္ခဲ႔ၿပီး၊ ေအာင္ျမင္ခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည္။ ႀကိဳးတန္းလန္းမ်ား၊ ရႈတ္ရႈတ္ရွက္ရွက္မ်ား၊ ဓာတ္ခဲ (အစို၊ အေျခာက္) မ်ားႏွင္႔ သံုးစရာမလိုေတာ႔ေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုစနစ္ကို အခန္းတြင္း၌သာ သက္ေသျပနိုင္၊ တီထြင္နိုင္ေသးရာ အခန္းျပင္မွာ လုပ္နိုင္ေအာင္ တီထြင္ သက္ေသျပနိုင္ပါက ကမာၻႀကီးအတြက္ မ်ားစြာ အေထာက္ကူျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကေန တစ္ၿမိဳ႕ သို႔ ႀကိဳးမဲ႔စနစ္နဲ႔ လွ်ပ္စစ္ပို႔ျခင္း၊ အေဆာက္အအံုး တစ္ခုမွ ေနာက္တစ္ခုသို႔ ႀကိဳးမဲ႔စနစ္ျဖင္႔ လွ်ပ္စစ္ပို႔နိုင္မည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ သြားလာဖို႔ မည္မွ် ခက္ခဲသည္႔ ေဒသပင္ျဖစ္ေစ၊ မည္မွ် ေဝးကြာသည္႔ေဒသပင္ျဖစ္ေစ လြယ္လြယ္ကူကူျဖင္႔ Antenna ေထာင္ၿပီး လွ်ပ္စစ္သံုးနိုင္လိမ္႔မည္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင္႔ ျမန္မာနိုင္ငံကဲ႔သို႔ေသာ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲသည္႔ေနရာမ်ားစြာရွိသည္႔ နိုင္ငံတို႔အတြက္ ဓတ္တိုင္မ်ား၊ ဓတ္ႀကိဳးမ်ား မလိုပဲ နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေဒသမ်ားထိ လွ်ပ္စစ္ဓတ္ ျဖန္႔ေဝနိုင္မည္။ ရာသီဥတုႏွင္႔ သဘာဝ ေဘးအႏၵရာယ္မ်ား၊ ဓာတ္လိုက္ျခင္းမ်ား (Electric Shock)၊ ဝါယာ ေရွာ႔ (Wire Shock) ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ပ်က္ေတာက္ျခင္းမ်ားႏွင္႔ အျခား အားနည္းခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ကာကြယ္ၿပီးသား ျဖစ္လိမ္႔မည္။

Idea №.3.

ေျမေအာက္ ရထားမ်ား ႏွင္႔ ေျမေပၚ ရထားမ်ား (Railways and Metros) တြင္ ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႔ေနသည္႔ လူသားတို႔ အသက္အႏၱရာယ္ႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ ျပႆနာမွာ ရထားႀကိတ္ခံျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ား၏ အသက္အႏၱရာယ္ႏွင္႔ ပါတ္သက္ေနေသာ္လည္း ယင္းျပႆနာကို ဒီေန႔အထိ ေကာင္းေကာင္း မေျဖရွင္းနုိင္ေသးေပ။ ေျမေပၚ ရွိရထားလမ္းမ်ားတြင္ လူႏွင္႔ တိရစာၦတို အသြားအလာရွိေသာေနရာမ်ားတြင္ ၿခံစည္းရိုး ကားထားနိုင္ေသာ္လည္း၊ ရထားဘူတာမ်ား (ေျမေပၚေရာ၊ ေျမေအာက္ပါ) တြင္ေတာ႔ ရထားလမ္းေဘး ၁ ေပ ခြဲ အကြာတြင္ စည္းတားၿပီး ရထားမရပ္ခင္ထိ စည္းထဲမဝင္ဖို႔ သတိေပးထားျခင္းကိုသာ လုပ္နုိင္ၾကေသးသည္။ ၊ ရထားလမ္းမ်ားကို ၅ ေပထိ နိမ္႔ၿပီး ေဖာက္ထားျခင္း၊ Camera မ်ားႏွင္႔ ရထားရဲ မ်ားက ေသခ်ာ ေစာင္႔ၾကည္႔ၿပီး ျပင္းျပင္ထန္ထန္ အေရးယူမႈမ်ားကို လုပ္ၾကရသည္။ သို႔ေသာ္ အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းနည္းကို မရနိုင္ေသးသလို၊ ရထားႀကိတ္ခံရသူေတြ၊ တံခါးညက္ပါ သူေတြက ရွိၿမဲ ရွိေနစဲ ျဖစ္သည္။

လူႏွင္႔ ရထား မေတာ္တဆ ျဖစ္ပြားမႈႏႈံးသည္ ရထားလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ မွာထက္ ဘူတာမ်ားတြင္က ၉၀ ရာခိုင္ႏံႈးပိုမ်ားသည္။ ေျမေပၚေရာ၊ ေျမေအာက္ပါ ဘူတာမ်ားတြင္ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းပညာတစ္ခု တစ္ခုေတာ႔ရွိသည္။

ဘူတာရွိ ရထားလမ္းေဘးမွ တားထားေသာ စည္းအတြင္း၊ ရထားႏွင္႔ ၂၀ စင္တီမီတာ အကြာအကြာအေဝး တစ္ေလွ်ာက္တြင္ မွန္ နံရံတစ္ခု တည္ေဆာက္မည္။ ထို ရထား၏ တံခါးမ်ား ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ပံုအတိုင္း ရထားေပၚက တံခါးမ်ားႏွင္႔ အရြယ္အစားတူ တံခါး မ်ားကို ဆက္တိုက္ အျပည္႔ တပ္ဆင္ထားမည္။ ခရီးသည္အားလံုးမွာ ထို မွန္တံခါး နံရံ၏ အတြင္း၌သာ ရထားကို ေစာင္႔ၾကရမည္။

ဘူတာတြင္းသို႔ ရထားဝင္သည္ၿပီးေနာက္ ရထားရပ္သြားသည္ႏွင္႔ ရထားေပၚမွ တံခါးမ်ား ပြင္႔သြားမည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ ရထားေပၚက တံခါးမ်ား ႏွင္႔ ကပ္လပ္လွ်က္ရွိေနေသာ မွန္တခါး နံရံေပၚမွ တံခါးမ်ား Sensor စနစ္ျဖင္႔ Automatic ပြင္႔သြားမည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခရီးသည္မ်ား အတက္အဆင္း လုပ္ၾကမည္။ ရထားေပၚရွိ တခါးမ်ား ျပန္ပိတ္ခ်ိန္တြင္ sensor စနစ္ျဖင္႔ပဲ မွန္တံခါးနံရံေပၚရွိ ပြင္႔ေနေသာ တံခါးအားလံုး Automatic ျပန္ပိတ္သြားၾကမည္။ ထို႔ေနာက္ ရထားလည္း ခရီးစဥ္အတိုင္း ဆက္လက္ ထြက္သြားလိမ္႔မည္။

ဤနည္းပညာအတြက္ အဓိက လိုအပ္သည္မွာ ယေန႔ေခတ္ အေဆာက္အဦ အမ်ားစု၏ အဝင္ေပါက္မ်ားတြင္ အသံုးျပဳေနေသာ Sensor System ႏွင္႔ Automatic Control System သာျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ ဂ်ပန္နိုင္ငံ ဘူတာ အခ်ိဳ႕တြင္ စမ္းသပ္တည္ေဆာက္ထားၿပီး တကမာၻလံုးတြင္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးျပဳနိုင္ပါက ဘူတာမ်ား၌ လူတို႔ သတိႀကီးစြာ ထားစရာမလိုေတာ႔သလို ခေလးမ်ားႏွင္႔ သက္ႀကီး ရြယ္အိုမ်ားအတြက္လည္း စိတ္ခ်နိုင္သည္။ အသက္အႏၱာရာယ္မ်ားစြာကို ကာကြယ္ၿပီးျဖစ္ၿပီး စိုးရိမ္မႈ ကင္းစြာႏွင္႔႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးျပဳနုိင္ၾကလိမ္႔မည္ျဖစ္ေပသည္္။

Idea №.4.

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလ တြင္ အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ႔ရွ္ဘု က NAVSTAR GPS စနစ္ကို ၎တို႔ ႀကိဳက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ပိတ္ပစ္လမ္႔မည္ဟု ေၾကညာခဲ႔သည္။ ထို အေၾကာင္းကို ႀကိဳသိေနေသာ နိုင္ငံမ်ားက NAVSTAR ကဲ႔သို႔ေသာ GPS စနစ္မ်ားကို မိမိတို႔နိုင္ငံပိုင္ တည္ေဆာက္ဖို႔ စီမံကိန္း ခ်ခဲ႔၊ စတင္တည္ေဆာက္ခဲ႔ၾကသည္။ ရုရွားမွ GLONASS ၊ ဥေရာပ သမဂၢမွ Galileo ၊ အိႏိၵယမွ IRNSS ၊ တရုတ္မွ BEIDOU ၊ ဂ်ပန္မွ QZSS ဟူ၍ အေကာင္ထည္ေဖာ္ခဲ႔ၾကသည္။ Satellite System, Navigation System, GNSS Technology & GPS Technology အေၾကာင္း ျမန္မာလို ဖတ္လိုပါက http://www.mee-pya-tite.com/2010/05/satellite-system-navigation-system-gnss.html တြင္ စုစည္းေရးသားထားပါသည္။ က်ေနာ္တို႔နုိင္ငံအေနျဖင္႔ ၿဂိဳဟ္တု တစ္လံုးေတာင္ မလႊတ္နုိင္ေသးေသာေၾကာင္႔ GPS Satellite အနည္းဆံုး ၃ လံုး၊ အမ်ားဆံုး ၃၀ လံုးကို အသံုးျပဳရသည္႔ ေနရာျပ စနစ္ကို တည္ေဆာက္နုိင္ဖို႔ လက္တေလာ မျဖစ္နုိင္ေသးေပ။ သို႔ေသာ္ ၿဂိဳဟ္တုေပါင္းမ်ားစြာက ျမန္မာနိုင္ငံေပၚမွ ျဖတ္သန္းသြားရာ Channel အားလံုး ကို ဖမ္းမိနုိင္ေသာ Receiver တစ္ခု တီထြင္နုိင္ပါက ျပည္႔စံုၿပီျဖစ္သည္။ ေျမျပင္ Antenna မ်ား တည္ေဆာက္ၿပီး ေနရာျပစနစ္အားလံုးမွ ၿဂိဳဟ္တုအားလံုးဆီမွ Signal မ်ားကို ဖမ္းယူနုိင္ေသာ Receiver ျဖင္႔ Channel တစ္ခုခ်င္း ဖမ္းၿပီး (တစ္ခု မရ တစ္ခု ဖမ္းၿပီး) တည္ေနရာကို ရွာေဖြနုိင္မည္။ NAVSTAR က ပိတ္လိုက္လွ်င္ GLONASS ကို ဖမ္းမည္။ GLONASS ထပ္ပိတ္လွ်င္ အျခား နိုင္ငံမွ စနစ္ ကို ဖမ္းမည္။ ဤသို႔ျဖင္႔ တစ္လိုင္းခ်င္း ဖမ္းၿပီး အသံုးျပဳနုိင္မည္ျဖစ္သည္။ အားလံုး ပိတ္သြားရင္ေတာ႔ က်ေနာ္ MACS ဘြဲ႔အတြက္ လုပ္ခဲ႔ေသာ Research အတိုင္း Antenna Navigation System ကို ေျပာင္းလဲ အသံုးျပဳနုိင္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ အေရးအႀကီးဆံုးႏွင္႔ အလိုအပ္ဆံုးမွာ Channel အားလံုးကို ဖမ္းနိုင္ေသာ (Antenna Navigation System ကိုပါဖမ္းနိုင္ေသာ) Receiver တစ္လံုး စမ္းသပ္ထုတ္လုပ္ရန္သာျဖစ္သည္။ ေအာင္ျမင္သြားပါက ျမန္မာနိုင္ငံအေနျဖင္႔ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ၿပီး ပူပင္ကင္းစြာ မည္သည္႔နိုင္ငံကိုမွ် ဂရုမစိုက္ပဲ စနစ္ေကာင္းတစ္ခုကို သံုးစြဲနိုင္မည္ျဖစ္သည္။

Idea №.5.

Google Map တြင္ Right Click ေထာက္ၿပီး Direction ႏွစ္ခုကို စာဖတ္သူတို႔ ေရြးဖူးၾကလိမ္႔မည္။ ထိုသို႔ေရြးပါက ေျမပံုေပၚတြင္ ေရြးခ်ယ္လိုက္ေသာ ေနရာႏွစ္ခုကို ကားျဖင္၊ ရထားျဖင္႔၊ ေျခလွ်င္ျဖင္႔ ဆက္သြယ္သြားလာနုိင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို ျပသေပးသည္။ ေနာက္ထပ္ စနစ္တစ္ခုမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးနိုင္ငံမ်ားရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးအခ်ိဳ႕တြင္သာ အသံုးျပဳနိုင္ေသးေသာ Traffic Control System ျဖစ္သည္။ ဤစနစ္က မည္သည္႔ေနရာမ်ားတြင္ ကားအမ်ားဆံုးၾကပ္တတ္သည္၊ မည္သည္႔မီးပိြင္႔မ်ားက အၿမဲပိတ္ဆို႔တတ္သည္ ကို အေျခခံၿပီး Program ေရးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုစနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး မည္သည္႔လမ္းကို ေရြးခ်ယ္သြားပါက ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားနိုင္ေၾကာင္း သိရွိနိုင္ေပသည္။ ယခု က်ေနာ္ ေျပာမည္႔ Idea မွာ ထိုစနစ္ ႏွစ္ခု ေပါင္းစပ္အေျခခံၿပီး တည္ေဆာက္ထားသည္။

Receiver တစ္ခုတီထြင္ ျပဳလုပ္ရမည္။ ၎တြင္ ေျမပံုႏွင္႔ ၿမိဳ႕မ်ားကို အေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားၿပီး ယခု မိမိေရာက္ရွိေနေသာ တည္ေနရာကိုပါ ေဖာ္ျပထားရမည္။ ထိုေျမပံုေပၚသို႔ မိမိသြားလိုေသာ ေနရာကို ေထာက္လိုက္သည္ႏွင္႔ သြားနိုင္သည္႔ ရွိရွိသမွ် လမ္းေၾကာင္းအားလံုး ေပၚလာရမည္။ ထို႔ေနာက္ မည္သည္႔လမ္းမွ သြားလွ်င္ မည္မွ် အခ်ိန္ၾကာနိုင္မည္ကို ျပသရမည္။ ထို႔ေနာက္ Traffic မ်ားႏွင္႔ အၿမဲတမ္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔တတ္ေသာ လမ္းမ်ားႏွင္႔ ၾကာခ်ိန္မ်ားကို Program အတိုင္းတြက္ခ်က္ၿပီး ေနာက္ဆံုး အေရြးခ်ယ္သင္႔ဆံုး၊ အခ်ိန္အတိုဆံုးျဖင္႔ သြားနိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ခ်က္ခ်င္း တြက္ထုတ္ေပးရမည္႔ စနစ္ျဖစ္သည္။

ထိုမွ်မၿပီးေသး။ အကယ္၍ မိမိသြားလိုေသာေနရာက တည္တံ႔ေနေသာ အရာမဟုတ္ပဲ ေရြ႕လွ်ားနိုင္ေသာ အရာျဖစ္ပါက တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲ တြက္ခ်က္နိုင္ရမည္။ ဥပမာ - က်ေနာ္ႏွင္႔ ယခု စာဖတ္သူတို႔ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေတြ႔ဆံုဖို႔ လိုအပ္သည္ဆိုပါဆို႔ က်ေနာ္ ေရာက္ေနေသာတည္ေနရာႏွင္႔ စာဖတ္သူေရာက္ေနေသာ တည္ေနရာကို ေျမပံုေပၚတြင္ ေရြးခ်ယ္ၾကမည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္လံုးက တစ္ဦးဆီသို႔ တစ္ဦး ဦးတည္လာရင္း အခ်ိန္အနည္းဆံုးႏွင္႔ ႏွစ္ဦးေတြ႔ဆံုနိုင္ေသာ တည္ေနရာမ်ားကို လမ္းေၾကာင္းမ်ားေပၚတြင္ ေျမပံုျဖင္႔ ျပသေပးမည္။ ထို႔ေနာက္ အေရြးခ်ယ္သင္႔ဆံုး လမ္းႏွင္႔ သြားရမည္႔ စံုမွတ္ကို တြက္ထုတ္ေပးရမည္႔ စနစ္ျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ စာဖတ္သူက ယခုေရာက္ရွိေနသာေနရာမွ အျခားတစ္ေနရာသို႔အသြားတြင္ က်ေနာ္က စာဖတ္သူႏွင္႔ အေရးတႀကီး တို႔ဖို႔လိုအပ္လာခ်ိန္၊ စာဖတ္သူအေနျဖင္႔လည္း သြားေနသည္႔ ခရီးစဥ္ကို ျဖတ္လို႔ မျဖစ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ စာဖတ္သူသူ သြားေနရာ လမ္းေၾကာင္း၌ က်ေနာ္ႏွင္႔ အခ်ိန္တိုအတြင္း ႏွစ္ဦးလံုးေရြ႕လွ်ားရင္း ေတြ႔နိုင္ေသာ တည္ေနရာတစ္ခုကို ေျဖထုတ္ တြက္ခ်က္ေပးမည္႔ Program ျဖစ္သည္။

ဤစနစ္ ေအာင္ျမင္သြားပါက အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာမႈမ်ားစြာကို ေက်ာ္လြားနိုင္ၿပီး အေရးႀကီးေသာ အခြင္႔အေရးမ်ားကို ရယူနုိင္ျခင္း၊ ကယ္ဆယ္ေရးကိစၥမ်ားကို အခ်ိန္မွီ ေဆာင္ရြက္နိုင္ျခင္း၊ ကာကြယ္ေရး ကိစၥမ်ားကို အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္း ထိန္းသိမ္းနိုင္ျခင္းႏွင္႔ အျခားေသာ ေရြ႕လွ်ားေနေသာ အရာဝတၳဳတိုင္း၊ ယာဥ္တိုင္းအတြက္ အေထာက္အကူ မ်ားစြာျဖစ္ေစနိုင္ေပသည္။

(က်ေနာ္ Supervisor ႏွင္႔ ေဆြးေႏြးရင္း၊ Internet ေပၚမွာ Googling လုပ္ရင္း ရရွိလာတဲ႔ Idea တစ္ခ်ိဳ႕ျဖစ္သည္။ စာဖတ္သူမ်ား နားလည္မလည္ေတာ႔ က်ေနာ္ မသိပါ။ အတက္နိုင္ဆံုးေတာ႔ နားလည္ေစမည္႔ စကားလံုးမ်ားျဖင္႔ ေရးသားထားပါသည္။ အမွားအယြင္းမ်ား ရွိလွ်င္ သည္းခံေပးရန္ႏွင္႔ ျပင္ဆင္ေပးမည္႔သူမ်ားကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါ၏။ Idea №5 မွာ ေနာက္ လာမည္႔ Conference အတြက္ က်ေနာ္လုပ္ေနေသာ Research ျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ Model အတြက္ Matlab ႏွင္႔ C# ႏွစ္ခုသံုးထား ရာ Dynamic နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းေရးနိုင္သူမ်ားထံမွ အကူညီ လိုေနပါသည္။ ကူညီေပးပါက ထိုက္တန္စြာ ေက်းဇူးဆပ္ပါမည္။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။)

2 comments »

လူငယ္၊ ပညာေရးႏွင္႔ အနာဂါတ္ျမန္မာနိုင္ငံ

Posted by ADMIN in လူငယ္၊ ပညာေရး ႏွင္႔ ျမန္မာနိုင္ငံ

စကၠန္႔နဲ႔အမွ် တိုးတက္ေန႔ေသာ ယေန႔ အီလက္ထေရာနစ္ နည္းပညာ ေခတ္ႀကီးမွာ လူသားေတြရဲ႕ ေတြးေခၚႀကံဆ အေကာင္ထည္ေဖာ္မႈေတြကို လူသားေတြကိုယ္တိုင္ လိုက္လို႔မမွီနုိင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အထူးသျဖင္႔ က်ေနာ္တို႔ နုိင္ငံကဲ႔သို႔ေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ သာမန္နိုင္ငံမ်ားအေနျဖင္႔ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးနုိင္ငံမ်ားထက္ ေျခလွမ္းေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္က်က်န္ခဲ႔ရာ ေရွ႕တြင္ရွိေသာ ထိုနုိင္ငံႀကီးမ်ားကို ေက်ာ္တက္ရန္ဆိုသည္မွာ တတိယအဆင္႔၊ ဒုတိယ စဥ္းစားရမည္မွာ အမွီလိုက္ဖို႔ႏွင္႔ ပထမဆံုး လုပ္ေဆာင္ရမည္မွာ ကြာဟေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားကို ဒီထက္ပိုမကြာသြားေအာင္ႏွင္႔ ကြာဟေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားကို တျဖည္းျဖည္းျခင္း အေရအတြက္ နည္းေအာင္ ႀကိဳးစားရေပမည္။ ဤသို႔ ႀကိဳးစားရန္မွာ ယေန႔ျမန္မာလူငယ္အားလံုးမွာ တာဝန္ရွိေပသည္။ ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္မွာ ကြာဟေနမည္႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးနုိင္ငံမ်ားႏွင္႔ ျမန္မာနိုင္ငံၾကားတြင္ ရွိေသာ ေျခလွန္းအေရအတြက္သည္ ယေန႔ ျမန္မာလူငယ္မ်ားအေပၚတြင္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မူတည္ေနသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ႔သည္႔အတိုင္းပင္ က်ေနာ္တို႔နုိင္ငံအေနႏွင္႔ ေျခလွန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္က်ေနရာ အမွီလိုက္ရန္အတြက္ သူမ်ား ေျခတစ္လွမ္း လွမ္းခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ၃-၄ လွမ္း လွမ္းနိုင္ဖို႔ လိုသည္။ ၃-၄ လွမ္း မလွမ္းနိုင္ေသးလွ်င္လည္း သူမ်ား တစ္လွမ္း လွမ္းခ်ိန္မွာ သူမ်ားထက္ နဲနဲ ပိုက်ယ္တဲ႔ ေျခလွမ္း တစ္ခုေတာ႔ အနိမ္႔ဆံုးအဆင္႔ လွမ္းနုိင္မွ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕က မလွမ္းနိုင္ လွမ္းနိုင္ျဖင္႔ ေျခတစ္လွမ္းခ်င္းကို လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္ လွမ္းေနမည္၊ လွမ္းနိုင္တဲ႔သူေတြက ခိုကပ္ေနမည္ (သို႔) သူတပါးနိုင္ငံရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကို တြန္းအားေပးတဲ႔ သံခြာျဖစ္ေနမည္ ဆိုလွ်င္ေတာ႔ ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံႀကီးမွာ ထူးထူးျခားျခား ေရွ႕တိုးသြားမည္ မဟုတ္ေပ။

ပထမဆံုးႏွင္႔ အေျခခံအက်ဆံုး တည္ေဆာက္မႈမွာ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ပညာအရည္အခ်င္း (အသိပညာေရာ၊ အတတ္ပညာပါ) ျမွင္႔တင္ရန္၊ ခံယူခ်က္ျမင္႔မားရန္ႏွင္႔၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိရန္ျဖစ္သည္ (မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ဆိုျခင္းထက္ နိုင္ငံေတာ္ကို ခ်စ္သည္႔စိတ္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္မည္)။ နိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင္႔ ကမာၻ႔အဆင္႔မွီ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ ျဖစ္ေပၚေရးသာမက အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင္႔ျမတ္ေရးအားလံုးကို ပညာေရးျဖင္႔ တည္ေဆာက္နိုင္ေပသည္။ ပညာမတတ္ေသးေသာသူမ်ားကို ပညာသင္ရန္ နားလည္ေအာင္ေျပာျပဖို႔လိုအပ္သလို၊ ပညာတတ္ၿပီးသား လူငယ္မ်ားကလည္း ဆထက္တပိုး ပိုတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားရန္ ႏွင္႔ မိမိတတ္ထားေသာ ပညာျဖင္႔ နုိင္ငံေတာ္အတြက္ အေထာက္အကူေပးရန္ လိုအပ္သည္။ နိုင္ငံေတာ္ အတြက္ ပညာတတ္ၿပီး တစ္စံုတစ္ရာ ဘာမွလုပ္မေပးနိုင္သည္႔ နိုင္ငံသား မွာ ပညာမတတ္သည္႔ နိုင္ငံသားတစ္ဦးႏွင္ ႏွင္႔ နိုင္ငံအေပၚ အက်ိဳးျပဳမႈ အတိုင္းအတာ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။

ယေန႔ေခတ္ ျမန္မာနိုင္ငံ ပညာေရးႏွင္႔ ပက္သက္ၿပီး http://www.mee-pya-tite.com/2009/08/blog-post.html မွာ က်ေနာ္ ေရးသားခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည္။ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ေနသူထက္ ရြာထဲမွာေနသူက အသိစိတ္၊ အသိပညာ ပိုရွိသည္။ ရြာမွာေနသူထက္ ၿမိဳ႕မွာေနသူက ပိုသာ သလို ၿမိဳ႕ထဲမွာမွ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွာေနသူမ်ားက ၿမိဳ႕ႏွင္႔ခ်ီေသာ အေတြးမ်ား၊ နိုင္ငံႏွင္႔ ခ်ီေသာ အေတြးမ်ား ေတြးတတ္လာသည္။ ထိုထက္မက နိုင္ငံျခားေရာက္ လူငယ္ ပညာတတ္မ်ားက ကမာၻႏွင္႔ခ်ီၿပီး ေတြးတတ္၊ ျမင္တတ္လာသည္။ ကိုယ္႔နိုင္ငံ၏ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သိျမင္လာၿပီး အားနည္းခ်က္မ်ားကို မိမိတို႔ တက္နိုင္သေလာက္ ျဖည္႔ဆည္းေဆာင္ရြက္ေပးသင္႔သည္။ မိမိေရာက္ရွိေနေသာနိုင္ငံ၏ အားသာခ်က္မ်ား၊ အတုယူစရာမ်ားကို မွတ္သားၿပီး ကိုယ္႔နိုင္ငံသူ နိုင္ငံသားမ်ားကို အတုယူဖို႔ ေျပာျပသင္႔သည္။ မိမိတတ္ကၽြမ္းေသာ ပညာျဖင္႔ မိမိနိုင္ငံေတာ္ကို ေရွ႕ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ရေပမည္။ ”ႏွမ္းတစ္ေစ႔ႏွင္႔ ဆီမျဖစ္နုိင္” ဟူေသာ အသိထက္ ” ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ငါသည္ ႏွမ္းတစ္ေစ႔ျဖစ္ရမည္” ဟူေသာ အသိက ပိုအေရးႀကီးသည္။

က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံ ေျခလွမ္းအခ်ိဳ႕ေနာက္က်ခဲ႔ျခင္းမွာ နိုင္ငံသားမ်ား၏ အရည္အခ်င္း ညံ႕ဖ်င္းျခင္းေၾကာင္႔မဟုတ္ပဲ သူမ်ား လွမ္းေနခ်ိန္မွာ မလွမ္းပဲ ရပ္ေနခဲ႔ျခင္းေၾကာင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္းကို နိုင္ငံျခားမွာသာမက နုိင္ငံတြင္းမွာ ရွိေသာ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ သက္ေသျပခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည္။ နိုင္ငံျခားမွာ ျမန္မာတစ္ေယာက္ အရမ္းထူးခၽြန္သည္႔ အခါတိုင္းလည္း ေမာင္ျဖဴ ေတာ္သည္၊ မျဖဴ ေတာ္သည္ ဟု မည္သူမွ်မေျပာပဲ ျမန္မာေတြ ေတာ္ၾကတယ္ ဟူ၍သာ သိၾကသည္။ ေမာင္ျဖဴ စာရိတၱေကာင္းလွ်င္လည္း ျမန္မာေတြ အက်င္႔ေကာင္းတယ္၊ အလုပ္ႀကိဳးစားလွ်င္လည္း ျမန္မာေတြ ခိုင္းလို႔ေကာင္းတယ္ ဟူ၍ အသိမွတ္ျပဳၾကသည္။ ထိုသို႔ပင္ မျဖဴ ညံ႔ရင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကလိမ္ကက်စ္က်လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေခတ္ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး အေပ်ာ္အပါး မက္ေမာလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေငြေၾကးေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး ေၾကးစားမယားတစ္ပိုင္း လုပ္လွ်င္လည္းပဲ ျမန္မာဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပါလား ဟူေသာ အသိသာ နိုင္ငံျခားသားတို႔ ရရွိသြားၾကေပမည္။

အရာရာတိုင္းမွာ အေကာင္းႏွင္႔အဆိုး ဒြန္တြဲေနေသာေၾကာင္႔ အေကာင္းေတြကို တံခါးဖြင္႔လိုက္သည္ႏွင္႔ အဆိုးေတြကိုပါ ေခၚၿပီးသား ျဖစ္ေနတတ္တာ ထံုးစံျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ ေရွ႕သို႔တြန္းေသာ ေျခလွမ္းအေရအတြက္က ေနာက္ကိုျပန္ဆြဲေနေသာ ေျခလွမ္း၊ ေဘးတိုက္ဆြဲေနေသာေျခလွမ္း၊ လံုးဝ မတြန္းေသာေျခလွမ္းႏွင္႔ တြန္းသလိုလိုႏွင္႔ ခိုစီးလိုက္ပါေနေသာ ေျခလွန္းအားလံုး၏ အေရအတြက္ထက္ မ်ားနိုင္ပါမွ တစ္လွမ္းဆိုလွ်င္ တစ္လွမ္း သိသိသာသာ ေရွ႕သို႔ ေရြ႕နုိင္လိမ္မည္ျဖစ္သည္။

ျမန္မာနုိင္ငံသည္ ေျခလွမ္းမ်ားစြာ ေနာက္က်ရျခင္းမွာ ေျခေထာက္ တစ္ေခ်ာင္းတည္း ရွိေသာေၾကာင္႔လား၊ ေျခရာေကာက္ရင္း ေျခရာေပ်ာက္ခဲ႔လို႔လား၊ ေစာေသးလို႔အေၾကာေပးခဲ႔တာေၾကာင္႔လား၊ တင္းတိမ္ေရာင္႔ရဲျခင္းေၾကာင္႔ ေနာက္တစ္လွမ္းကို ဆက္မလွမ္းခဲ႔တာလား အေျဖအတိအက်သိရဖို႔ထက္ အေျဖရွာရင္း ေျခလွမ္းေတြ ထပ္ၿပီးမကြာေစဖို႔ သတိျပဳရေပမည္။ ေရွ႕နိုင္ငံေတြ လွမ္းသြားေသာ ေျခလွမ္းမ်ားကို လိုက္ရွာရမည္၊ ေျခရာေကာက္မိလွ်င္ မည္သို႔လွမ္းသြားေၾကာင္း သိရေအာင္ ေလ႔လာရမည္၊ ေလ႔လာၿပီးေနာက္ ထိုေျခလွမ္းထက္သာေအာင္ မည္သို႔လွမ္းရမည္ ဆိုသည္ကို စဥ္းစားရမည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုေျခလွမ္းအတိုင္း (သို႔) ထိုေျခလွမ္းထက္သာေအာင္ လိုက္လွမ္းနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။

ဥပမာ- ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးနုိင္ငံႀကီးေတြမွာ သံုးတဲ႔ နည္းပညာ စနစ္တစ္ခုကို

အဆင္႔ ၁။ System ကို သံုးၾကည္႔ရမည္၊
အဆင္႔ ၂။ မည္သို႔လုပ္ခဲ႔ေၾကာင္း သိေအာင္ ေလ႔လာရမည္၊
အဆင္႔ ၃။ ျပဳျပင္တတ္ေအာင္ ေလ႔လာရမည္၊
အဆင္႔ ၄။ ထို System ႏွင္႔ တစ္ပံုစံတည္း ျပည္တြင္းမွာ ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုး (သို႔) ျပည္ပ အကူညီႏွင္႔ လုပ္နုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။ ျပဳလုပ္ရမည္။
အဆင္႔ ၅။ မူလ System ထက္ သာလြန္ေသာ System တစ္ခု၊ ျမန္မာနိုင္ငံ အေနအထား၊ ရာသီဥတုႏွင္႔ လိုက္ဖက္အသံုးဝင္ေသာ System တစ္ခု ကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ရန္ ႀကိဳးစားရမည္။ အေကာင္ထည္ေဖာ္ ရမည္။
အဆင္႔ ၆။ နိုင္ငံျခား သိပၸံပညာရွင္တို႔ Research လုပ္ေနေသာ System မ်ား ႏွင္႔ Idea မ်ား ကို ေလ႔လာရမည္။
အဆင္႔ ၇။ ထို Research ႏွင္႔ Idea မ်ားကို ကုိယ္႔နိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ျဖန္႔ေဝရမည္။ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ ႏိႈးေဆာ္ရမည္။ အေတြးေတြကို ရယူရမည္။
အဆင္႔ ၈။ ထို Research ႏွင္႔ Idea မ်ားကို ျဖစ္နုိင္ေၾကာင္း (သို႔) မျဖစ္နုိင္ေၾကာင္း မိမိတို႔က ဦးစြာ သက္ေသျပနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။
အဆင္႔ ၉။ အေကာင္ထည္ေဖာ္ရမည္။ ျဖစ္သည္။