အေတြးမွတ္စုမ်ား (၂၂)

Posted by ADMIN in အေတြးမွတ္စုမ်ား

ဘဝ ဆိုတာ ေလနဲ႔ လိႈင္းတို႔ သယ္ေဆာင္ရာကို ေမ်ာခ်င္ရာ ေမ်ာေနတဲ႔ ေရျပင္ေပၚက ရြက္ေလွမဟုတ္၊ တိက်တဲ႔ ရည္မွန္းဦးတည္ခ်က္ တစ္ခုတည္းကို အရွိန္ဟုန္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းေနတဲ႔ သံလမ္းေပၚက ရထားတစ္စီး။
ကၽြနု္ပ္တို႔ အတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ ႏွစ္ခုရွိတယ္။ တစ္ခုက ေျခခ်စရာ သံလမ္းတစ္ခု၊ ေနာက္တစ္ခုက ခရီးအတြက္ လိုအပ္တဲ႔ ေလာင္စာ။
တစ္ခါတစ္ရံမွာ သာယာစိုေျပတဲ႔ ေတာအုပ္ေတြကို ျဖတ္သန္းရသလို တစ္ခါတစ္ရံမွာ ခါးသီး ေျခာက္ေသြ႔တဲ႔ ကႏၵာရေတြကိုလည္း ျဖစ္သန္းရမယ္။ ဒါေပမယ္႔ စိုေျပေနခ်ိန္မို႔ ခဏနားေနလို႔ မရသလို၊ ခါးသီးေနခ်ိန္ေတြကို ျမန္ျမန္ေက်ာ္လြန္လို႔မရဘူး။ ႀကံဳေတြ႔ရသမွ် ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းတို႔ကို သင္ခန္းစာယူရင္း နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ရည္မွန္းခ်က္ မေရာက္မခ်င္း မွန္မွန္ ခုတ္ေမာင္းရမွာပဲ။
အခက္အခဲနဲ႔ ရံႈးနိမ္႔မႈဆိုတာ ခရီးေရာက္ခ်င္တဲ႔ ရထားအတြက္ေတာ႔ ဇလီဖာတံုးေတြ။
သင္ ဆက္ၿပီးေတာ႔ ေရွ႕မတိုးေတာ႔လွ်င္ ျဖစ္ေပၚလာမယ္႔ ဆံုးရႈံးမႈကို ေရွာင္ရွားနိုင္ပါ၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေအာင္ျမင္မႈ ကိုလည္း ေရွာင္ရွားၿပီးသား ျဖစ္ေနလိမ္႔မည္။
မနက္ျဖန္သြားရမယ္႔ ခရီးအတြက္ ေတြးၿပီး မပူပါနဲ႔။ ယေန႔ ခရီးကိုပဲ ေရာက္ေအာင္သြားလိုက္ပါ။ ကံၾကမၼာက ကိုယ္႔ဘက္က ရပ္တည္ လာပါလိမ္႔မယ္။
သင္႔ပန္းတိုင္သို႔ ခ်ီတက္ေရး ကိစၥကို ပ်က္ဆီးေစနိုင္ေသာ အရာကား သင္႔ကိုသင္ မယံုၾကည္ျခင္း ျဖစ္၏။
ေကာင္းသည္ၿဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ၿဖစ္ေစ လိုအပ္တဲ႔အခ်ိန္တစ္ခုကို ေစာင္႔ၾကည္႔ပါ။
မၾကာမီ အေကာင္းဆံုးေတြ သင္႔ထံ ေရာက္လာေတာ႔မယ္ ဆိုတာသိပါ။
လမ္းတစ္ဝက္ႏွင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မရပ္ပါႏွင္႔။
ျဖတ္သန္းခဲ႔ၿပီးတဲ႔ ခရီးေတြကလည္း သိပ္အေရးႀကီးတယ္၊ မေန႔က လုပ္ခဲ႔တာေတြအားလံုးက ဒီေန႔မွာ သမိုင္းပဲ။ သမိုင္းမွာ အမဲစက္ တစ္စက္ထင္သြားရင္ တစ္ဘဝလံုး စိုးမိုးသြားေရာ။
ေႏွးခ်င္ေႏွးပါေစ၊ ေျဖးေျဖးပဲ ဆက္သြားပါ။ ခရီးေရာက္ဖို႔ဆိုတာ ေႏွးတာ၊ျမန္တာ ထက္၊ ရပ္မေနဖို႔ပဲလိုတယ္။
တစ္ေယာက္ဆင္း၊ တစ္ေယာက္တက္ လူေပါင္းစံုနဲ႔ ပက္သက္ရလိမ္႔မယ္။ ခဏပဲ ရပ္ေပးပါ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ တစ္ေနရာတည္းမွာ ထာဝရ မရပ္မိပါေစနဲ႔။
ေငြကို အေရးထားသူကို ေငြနဲ႔ဆက္ဆံ။ ေမတၱာကို တန္ဖိုးထားတဲ႔သူကို ေစတနာနဲ႔ဆက္ဆံ။
လမ္းမွန္အတုိင္း ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔တန္းတန္း တည္႔တည္႔သြား။ မွန္မွန္ကန္ကန္ျဖင္႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္သြားေနခ်ိန္မွာ ေရွ႕က လာပိတ္ရပ္ရင္ေတာ႔ နင္းပစ္လိုက္။ ေသသြားရင္ေတာင္ ရထားမွာ အျပစ္မရွိဘူး။
ခရီးဆံုးပန္းတိုင္ကို ေရာက္ခ်င္တဲ႔စိတ္သာ တကယ္ရွိပါေစ။ မုခ်ေရာက္ပါလိမ္႔မည္။
အတက္၊ အဆင္းေတြကို ဂရုစိုက္ပါ။ အတက္မွာ ေႏွးၿပီး အဆင္းမွာ ျမန္တာက ေလာကဓမၼတာပဲ၊ အတက္ျမန္ေအာင္ထက္ အဆင္းမွာ အက်နာၿပီး တစ္စစီ ျပဳတ္မထြက္ဖို႔ ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ရထားတို႔ ကံၾကမၼာသည္ ေခါင္းတြဲႏွင္႔ လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ မူတည္သလို၊ လူတစ္ေယာက္၏ ကံၾကမၼာသည္လည္း ေခါင္းသံုးမႈႏွင္႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ မူတည္သည္။
လွပမႈရယ္၊ ဥာဏ္ပညာရယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ႔မွ အတူတြဲေနရိုး မရွိဘူး၊ လွပမႈေတြကို သတိထားပါ၊ ဥာဏ္ကို လႊာသံုးပါ။
တစ္ႀကိမ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုတည္းကိုသာ ဦးတည္ပါ။
မိမိ၏ လုပ္ရက္တစ္ခုက ရည္မွန္းထားတဲ႔ ခရီးဆံုးကို ဦးတည္ခ်က္ ေျပာင္းေစနိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္လွ်င္ ေလွ်ာ႔လုပ္ပါ။ အေထာက္အကူျပဳသည္ဟု ယံုၾကည္လွ်င္ တိုးလုပ္ပါ။
အသံေပးရမယ္႔ေနရာ ေရာက္မွ အသံထြက္ပါ။ ဘာသံမွ မထြက္ရမယ္႔အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဆိုတာကို သတိရပါ။
သင္႔ဘ၀ခရီးကို တၿခားတစ္ေယာက္ႏွင္႔ မႏိႈင္းယွဥ္ပါႏွင္႔။ အခ်ိန္တိုင္းက သင္႔ခရီး တိုးတက္မႈအတြက္သာ ျဖစ္ပါေစ။
ဘာကိုဦးတည္ၿပီး ဘယ္ကိုခရီးဆက္ေနမွန္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မသိတဲ႔လူတစ္ေယာက္အတြက္ ရာသီဥတု ဘယ္ေလာက္ သာယာသာယာ၊ လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း အက်ိဳးမျပဳနိုင္ဘူး။
ဘဝဆိုတာ တကယ္ပဲ ရထားတစီး၊ ဘူတာတစ္ခုက ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ဆိုရင္၊ က်ေနာ္ ဘဝ ရထားလည္း သံလမ္းေပၚမွာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းရင္း ဒီေန႔မွာပဲ ဘူတာနံပါတ္ ၂၅ ကို ျဖတ္သန္းလိုက္ပါၿပီ။
Today I'm 25! :)